woensdag 20 februari 2013

Wipwatermolen en Mandi gedichten

 
 
De Wipwatermolen"Oudegein" stond even ten zuiden van de kinderboerderij en het Historisch Museum Warsenhoeck aan de Hollandse IJssel. Deze molen regelde tot 1964 het waterpeil in de polder en dat deed hij op windkracht. Hij stond daar midden in het weiland statig zijn werk te doen, een genot om naar te kijken, hoe het rad draaide aangedreven door de machtige wieken, die draaiden op de kracht van de wind.
Een paar jaar geleden is deze molen helaas totaal afgebrand. Het schilderij dat ik gemaakt heb is van een foto uit 1930 uit het boek "Oud- Nieuwegein", uitgegeven door de Historische Kring. Dit schilderij is straks te zien op de expositie in september van dit jaar ten behoeve van de viering van het feit dat de Historscihe Kring 35 jaar bestaat.



Nog even terugkijkend naar de reflectie over mijn geboorteland Nieuw-Guinea, wil ik jullie laten kennis maken met de 3 Mandi(badkamer) gedichten, die ik heb geschreven over mijn jeugd jaren. Ik was 13 jaar oud, toen ik moest vluchten uit het land van zon en warmte, strand en zee en Tropisch oerwoud......... het land van mijn jeugd, dat me wreed werd ontnomen!


Mandi I:

 


En ik zocht je als

antwoord op al mijn vragen 

Een halve wereldrond van je

verwijderd


Een half mensenleven van je
vandaan

Draag ik nu mijn vaders naam
op zoek naar jou, die

Ik moest verlaten 

Ik kijk naar je als door een
ondoorgrondelijke waas

Mijn jeugd, mijn onbevangenheid
ligt hier bij jou 

Verloren

Bevuild

Onherkenbaar haast

Maar oh zo dierbaar 

  

Mandi I I:

 


Je staart me aan
onbevreesd en onbeschaamd 

Naakt sta je voor me
zo breekbaar in je rotsvastigheid 

Er komt een barst in de littekens
die mijn pijn bedekken 

De tijd staat stil 

Mijn jeugd is toch al zo lang voorbij
waarom voel ik dan die weerbarstige

Tranen 
 

 
Mandi I I I:
 

Staan-de voor jou
Vol verwarde en geheime trillingen

Een spanningsvol moment van

Vurig gehoopte stilte


Dat voorbij vliegt

Ongrijpbaar 

Voel ik een dodelijk verlangen
Om te weten 

Een geluidloos geschreeuw
Barst los

Borrelt omhoog

Onstuitbaar 

Ik zie niets meer

Mijn hart loopt vol

Mijn ogen leeg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1 opmerking:

  1. zeer gevoelige gedichten...universeel
    mandi het baden, het reinigen
    de zon weer zien: mandi matahari

    BeantwoordenVerwijderen