gedicht: Stellingmolen van Verloop

Stellingmolen van Verloop bij de Doorslagsluis(1672)

Stellingmolen van Verloop bij de Doorslagsluis

ook wel de oliemolen van de “Hoop” genoemd

jij maalde lijnzaad tot prachtige lijnolie

van de drab werden lijnkoeken geperst

trots en fier stond je met je wieken in de wind

het was een lust voor het oog al die bedrijvigheid

een baken voor elke voorbijganger

schepen voeren via de Doorslagsluis voorbij

schippers keken vol bewondering naar jou om

 

tot 1947 heb je langs de Doorslag gestaan

weemoedig kijk ik achterom

met alleen nog een foto in mijn hand

Ode aan de Kraaienbuurt

 

Kraaienbuurt(foto uit het oorlogsjaar 1942)in de sneeuw

 

Aan de oever van de tijd, wacht mij de vergankelijkheid

Een ogenblik van ongekend geluk, van eeuwigheid

 Vervult mijn hart tot barstens toe

Aan de IJsselsteinse weg staat de Kraaienbuurt

Prachtig, majestueus te schitteren in de sneeuw

Twee spelende kinderen op de voorgrond

 En op de achtergrond de wipwatermolen

Het water weerspiegelt het samensmelten

Van tijd en ruimte, gevat in absolute stilte

Hoe schoon, hoe wit, hoe sereen 

De huisjes zijn omstreeks 1950 gesloopt

De wipwatermolen staat er ook niet meer

Het dorp Jutphaas is gemoderniseerd

Overgenomen door de Henkel fabrieken 

De blauwe lucht boven zwijgt wijs

Een glimlach ontglipt me

De tijd luidt het lied der eeuwigheid